czwartek, 3 września 2015

"Jacyś ludzie w ucieczce przed jakimiś ludźmi."

Dziękuję Jance, Grzesiowi, Agacie - za inspirację z każdej strony. 







w dziecięcym niebie nie ma pana boga 
tańczą figurek strzępy kolorowe
na wielkiej łące perlącej się śmiechem
rosną poziomki i bita śmietana

dziecięce niebo pachnie jak ulica
ta tuż przy domu tam gdzie woda słodka
lalki nie mają nieruchomych oczu
obłoki płyną wśród złotych jęczmieni

dziecięce niebo spada nieustannie
na ciepłe plaże i najświętsze miasta
w upalnym pocie napuchniętych źrenic 
na bose stopy obleczone piaskiem

wspomniałem niebo myśląc o ulicy
gdzie słodka woda i sklepik sąsiada
gdzie pies przebiegał co rano łaciaty
a piłka nigdy nie wpadła w złe okno

gdzie leżą piastry wypuszczone z rączki
na ulubione ciastko z marcepanem

9 komentarzy:

  1. Tym razem nie mogę podziękować.

    OdpowiedzUsuń
  2. https://www.facebook.com/ainazcartoon/photos/a.1526963024192860.1073741832.1454317661457397/1526963090859520/?type=3&theater

    OdpowiedzUsuń
  3. Smutny wiersz, ale piękny. Dorośli prowadzą wojny, a dzieci cierpią.

    OdpowiedzUsuń
  4. Jestem tu pierwszy raz i trudno się oderwać od tego bloga. Piszesz mądrze i z taką dobrą energią, po za tym wzruszające wiersze. Czekam na kolejne wpisy ;-) Pozdrawiam, Magdalena

    OdpowiedzUsuń
  5. Jak tu trafiłam? Nie wiem, ale zostanę...:)

    OdpowiedzUsuń